wczasy, wakacje, urlop
19 kwietnia 2013r.
PRZEPISY OBOWIĄZUJĄCE W STREFIE NADGRANICZNEJ Szlak opisany w niniejszym przewodniku udostępniony jest dla turystów i wczasowiczów w okresie letnim od 1 maja do 30 września. Przebywanie w „pasie drogi granicznej", tj. w pasie obejmującym całą szerokość plaży i wydm nadmorskich (do 100 m szerokości wzdłuż wybrzeża), dozwolone jest na opisanych odcinkach jedynie w porze dziennej od wschodu do zachodu słońca. Korzystanie z plaż zorganizowanych dozwolone jest w okresie całej doby w następujących miejscowościach:
19 kwietnia 2013r.
SPECYFIKA TURYSTYKI NADMORSKIEJ Morze ma wiele właściwości leczniczych, które wymagają jednak r0> i ostrożnego stosowania, jeżeli chcemy w pełni wykorzystać ich wzmacniająe tujące właściwości. Klimat morski korzystny jest przy schorzeniach kataralnych dróg chorobach alergicznych, przemiany materii, krwiobiegu i lekkich chorobackN Pobyt nad morzem wskazany jest również dla rekonwalescentów. ^ , Lecznicze działanie wody morskiej polega nie tyle na jej składzie chemicznym o ile na niskiej temperaturze i falowaniu. Kąpiel morska jest rodzajem
19 kwietnia 2013r.
DZIESIĘĆ WIEKÓW WALKI O POLSKIE GRANICE MORSKIE Na przekór niektórym opiniom, Polska nie jest bynajmniej krajem pozbawionym własnych tradycji morskich. Osiadli na południowym wybrzeżu Bałtyku Słowianie wcześnie nauczyli się korzystać z dóbr, których dostarcza morze, a napady wrogów nauczyły ich również bronić swego wybrzeża. Wojny, toczone w IX i X wieku pomiędzy Słowianami nadbałtyckimi a Danią, mają z jednej strony charakter obronny, ponieważ Pomorzanie skutecznie bronią wówczas wybrzeża, nie dopuszczając do trwałego utworzenia baz duńskich na swym terytorium. Z drugiej strony Słowianie przeprowadzają działania zaczepne w postaci wypraw odwetowych. Mają one na celu zniszczenie baz morskich przeciwnika, osłabienie jego potencjału gospodarczego i jednocześnie powiększenie własnych zasobów przez wzięcie bogatych łupów.
19 kwietnia 2013r.
RYBOŁÓWSTWO Morze kryje w sobie ogromne zasoby cennego surowca — ryb, które, posiadając bardzo dużo białka (10%—15%), są wysokowartościowym pożywieniem. Najstarszym narzędziem rybackim, szeroko rozpowszechnionym na całej kuli ziemskiej, są ości. Zęby ości zaopatrzone są w zadziory, nie pozwalające na wyśliźnięcie się grotu z ciała ofiary. Rybacy używają ości zarówno do połowu w dzień, czatując cierpliwie nad brzegiem, jak również do połowów nocnych przy świetle płonącej pochodni. Ryby zwabione światłem wypływają z głębin prawie do rąk brodzącego lub płynącego łodzią rybaka. W momencie gdy ryba znajduje się w odpowiedniej odległości, łowiący godzi w nią ościami osadzonymi na drzewcu. W Polsce od kilkudziesięciu lat łowienie ryb przy pomocy ości uważane jest za kłusownictwo i jako takie karane. Ze starych kronik i wykopalisk wiadomo, że i Pomorzanie używali do połowu ryb ości. Ryby drobne, przede wszystkim śledzie, łowili sieciami. Obok rolnictwa i hodowli najważniejszą gałęzią gospodarki Słowian pomorskich było rybołówstwo morskiej uprawiane przez nich z dawien dawna, jeszcze przed mieszkańcami północnej i zachodniej Europy, którzy od Słowian nauczyli się umiejętności połowu, solenia i handlu śledziami, tą najpopularniejszą i najbardziej w średniowieczu cenioną rybą.
19 kwietnia 2013r.
ŻEGLUGA Prawdopodobne jest, że widok pnia, unoszącego się na wodzie oraz udana próba utrzymania się na tym pniu człowieka zachęciła ludzi do poruszania się w ten sposób i budowania łodzi. Prototyp łodzi był w miarę upływu czasu stale udoskonalany. W starożytności budownictwo okrętowe kwitło w basenie Morza Śródziemnego. W średniowieczu Wikingowie na swoich smukłych i szybkich statkach niepokoili całą Europę. Portugalski książę Henryk (urn. 1460), zwany Żeglarzem, zapoczątkował epokę wielkich odkryć geograficznych. Wypraw dokonywano wówczas na małych, pękatych, przeważnie trzymasztowych karawelach, o wyniosłej nadbudówce rufowej i dziobowej. Napęd przy pomocy wioseł został całkowicie zaniechany a wykorzystywano jedynie siłę wiatru. Na początku XIX wieku zastosowano w żegludze maszynę parową. Kadłub staje się smukłejszy, a wprowadzenie stali do budownictwa okrętowego pozwala na znaczne zwiększenie wymiarów statku.
19 kwietnia 2013r.
JANTAR Słowo bursztyn, potocznie używane w języku polskim, jest pochodzenia niemieckiego i przyjęło się dopiero w XVII w. Wcześniej używano nazwy jantar, która występuje we wszystkich językach słowiańskich. Przed kilkudziesięciu milionami lat, w starszej epoce trzeciorzędu (eocen), tam gdzie dzisiaj widnieje na mapie niebieska plama Morza Bałtyckiego ciągnęły się potężne lasy, w których rosły sosny, świerki, tuje, dęby, palmy, paprocie i mchy. Świat zwierzęcy tego okresu zbliżony był do dzisiejszej fauny południowej Japonii i Ameryki Północnej.
19 kwietnia 2013r.
FLORA I FAUNA WÓD PRZYBRZEŻNYCH Życie w wodach Bałtyku jest szczególnie osobliwe. Otoczony ze wszystkich stron kontynentem Bałtyk jest basenem, do którego spływają obficie słodkie wody rzek śródlądowych. A ponieważ płytkie cieśniny duńskie utrudniają z drugiej strony kontakt ze słonymi wodami oceanu, główną cechą Bałtyku jest słonawy, lecz nie słony, charakter jego wód i życia. W tym właśnie tkwi indywidualizm naszego morza. Nie bez znaczenia jest również geograficzne położenie Bałtyku w strefie umiarkowanej, chłodnej. Tak więc najważniejszymi elementami, które mają wpływ na życie w wodach Bałtyku, to przede wszystkim zasolenie i temperatura wody. Zasolenie Zatoki Gdańskiej w górnych jej warstwach oscyluje wokół 7°/00. To około pięć razy mniejsze zasolenie Bałtyku w porównaniu z oceanami wycisnęło