Łeba nad morzem oraz inne miejscowości

Znak i herb Pomorza

02 października 2011r.

Znakiem i herbem Pomorza jest gryf - fantastyczne zwierzę wyobrażane w postaci stylizowanego skrzydlatego Iwa z głową orła. Wyobrażenia gryfa dotarły do Grecji antycznej, a stamtąd do późnośredniowiecznej Europy z wierzeń religijnych chaldejskich i perskich. Wg legend, gryf zamieszkiwał ziemię dalekiej północy. Heraldyka nie wyjaśniła dotąd, w jaki sposób wyobrażenie gryfa znalazło się na tarczach, pieczęciach i znakach bojowych książąt pomorskich, a później na herbach i pieczęciach miast. Najstarsza zachowana pieczęć - księcia Bogusława II -pochodzi z 1214 r" a więc blisko sto lat po historycznym panowaniu Warcisława I, założyciela dynastii. Aczkolwiek książęta pomorscy już w 1194 r. używali pieczęci z gryfem, a mówią o nim również źródła polskie z XIII w., nie można na tej podstawie wyciągać wniosków, jak to robiła nauka niemiecka, o germańskim pochodzeniu dynastii książąt pomorskich, nazywanych też chętnie przez tę naukę w przeciwieństwie do Piastów — Gryfitami. I znak herbowy, i sama nazwa pojawiły się późno, pod koniec średniowiecza. Książęta pomorscy byli spowinowaceni z Piastami, wchodzili w liczne i częste związki małżeńskie z przed, stawicielami dynastii Piastów w Polsce. Przyjąć należy, że słowiańska dynastia książąt zachodnioeuropejskich wypłynęła na widownię dziejową jako podporządkowana Piastom, a dopiero później — jak zresztą całe rycerstwo europejskie, w tym polskie — przyjęła herb i zawołanie rodowe. Wybór padł na gryfa - być może z tęsknoty do odwagi Iwa i orła, tak potrzebnej w obliczu systematycznej i stale nasilającej się agresji niemieckiej. Herb książąt pomorskich przejął Szczecin za czasów Bogusława X. Sam rysunek przechodził liczne przeróbki. Znamy gryfa późnogotyckiego, jego renesansowe wyobrażenie, bogaty kształt barokowy i wreszcie współczesny stylizowany rysunek, będący herbem całego Pomorza Zachodniego.